Θουκυδίδης
Μετά από κάποιες επιτυχημένες επιχειρήσεις έξω από την πόλη των Συρακουσών (413 π.Χ.) οι Αθηναίοι δέχονται την επίθεση των Βοιωτών, συμμάχων των Συρακουσίων, και υποχωρούν. Το κλίμα είναι βαρύ και ο στρατηγός Δημοσθένης προτείνει άμεση αποχώρηση. Ο στρατηγός Νικίας διαφωνεί και εκθέτει τα επιχειρήματά του.
Τῶν τε παρόντων στρατιωτῶν πολλοὺς καὶ τοὺς πλείους ἔφη [Νικίας], οἳ νῦν βοῶσιν ὡς ἐν δεινοῖς ὄντες, ἐκεῖσε ἀφικομένους τἀναντία βοήσεσθαι ὡς ὑπὸ χρημάτων καταπροδόντες οἱ στρατηγοὶ ἀπῆλθον. οὔκουν βούλεσθαι αὐτός γε ἐπιστάμενος τὰς Ἀθηναίων φύσεις ἐπ᾽ αἰσχρᾷ τε αἰτίᾳ καὶ ἀδίκως ὑπ᾽ Ἀθηναίων ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν πολεμίων, εἰ δεῖ, κινδυνεύσας τοῦτο παθεῖν ἰδίᾳ. Τά τε Συρακοσίων ἔφη ὅμως ἔτι ἥσσω τῶν σφετέρων εἶναι· καὶ χρήμασι γὰρ αὐτοὺς ξενοτροφοῦντας καὶ ἐν περιπολίοις ἅμα ἀναλίσκοντας καὶ ναυτικὸν πολὺ ἔτι ἐνιαυτὸν ἤδη βόσκοντας τὰ μὲν ἀπορεῖν, τὰ δ᾽ ἔτι ἀμηχανήσειν· δισχίλιά τε γὰρ τάλαντα ἤδη ἀνηλωκέναι καὶ ἔτι πολλὰ προσοφείλειν, ἤν τε καὶ ὁτιοῦν ἐκλίπωσι τῆς νῦν παρασκευῆς τῷ μὴ διδόναι τροφήν, φθερεῖσθαι αὐτῶν τὰ πράγματα, ἐπικουρικὰ μᾶλλον ἢ δι᾽ ἀνάγκης ὥσπερ τὰ σφέτερα ὄντα. Τρίβειν οὖν ἔφη χρῆναι προσκαθημένους καὶ μὴ χρήμασιν, ὧν πολὺ κρείσσους εἰσί, νικηθέντας ἀπιέναι.
Μετάφραση:
(Ο Νικίας) είπε ότι πολλοί, οι περισσότεροι μάλιστα, από τους στρατιώτες που τώρα φωνάζουν για τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται, άμα θα έφταναν εκεί (στην Αθήνα), θα φώναζαν ότι οι στρατηγοί δωροδοκήθηκαν, πρόδωσαν και έφυγαν. (Είπε) λοιπόν, ότι επειδή ξέρει την ιδιοσυγκρασία (χαρακτήρα) των Αθηναίων, προτιμά, αντί να χάσει την ζωή του εξαιτίας τους και με ατιμωτική και άδικη κατηγορία, να την χάσει, αν έπρεπε να πεθάνει, από τον εχθρό κινδυνεύοντας ο ίδιος. Είπε, τέλος, ότι η κατάσταση των Συρακουσίων ήταν χειρότερη από τη δική τους, αφού ξόδευαν χρήματα πολλά για να συντηρούν μισθοφόρους και φρουρές στα οχυρά κι έπρεπε να πληρώνουν, από ένα χρόνο τώρα, τα έξοδα μεγάλου στόλου και να τον τρέφουν. Από τη μια δε θα είχαν πόρους και από την άλλη θα βρίσκονταν σε αδιέξοδο. Είχαν κιόλας ξοδέψει δύο χιλιάδες τάλαντα και χρωστούσαν πολλά ακόμη, και αν παραμελούσαν οποιοδήποτε τμήμα της τωρινής τους δύναμης, επειδή δεν θα μπορούσαν να το θρέψουν, θα κατέρρεε η θέση τους, αφού στηρίζονταν σε ξένη βοήθεια (μισθοφόρους) και όχι, σαν τους Αθηναίους, σε στρατολογημένες δυνάμεις. Είπε, λοιπόν, ότι έπρεπε να παραμείνουν και να τους φθείρουν και να μην φύγουν νικημένοι από έλλειψη χρημάτων, αφού ως προς αυτό ήταν σε πολύ καλύτερη θέση από τον εχθρό. [μτφρ. Άγγελος Βλάχος (με κάποιες προσθήκες)]
Βασικά ρήματα: ἀφικνέομαι, -οῦμαι, δίδωμι, ἀπέρχομαι, βούλομαι, ἐπίσταμαι, ἀπόλλυμι, πάσχω, ἀναλίσκω/ἀναλόω, -ῶ, οφείλω, λείπω, φθείρω.
Συντακτικά φαινόμενα για επανάληψη:
1. Βαθμοί και παραθετικά επιθέτων και επιρρημάτων (ΓΑΕ § 189-204).
2. Η σύνταξη των παραθετικών – η σύγκριση (Μουμτζάκης, § 34-35 & Μπίλλα, § 38-41).
❦
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου