Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Β΄ Γυμνασίου (10) – Ενότητα 11η

Ο Αινείας κουβαλώντας τον πατέρα του, Αγχίση, φεύγει από τη φλεγόμενη Τροία. Ζωγραφικός πίνακας του Federico Barocci, 1598.

 

Ενότητα 11^η Ο σεβασμός προς τους γονείς μέλημα του νόμου

 

Πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Πλάτωνα μπορείτε να διαβάσετε σε αυτήν την ανάρτηση.

 

Αρχαίο κείμενο	Μετάφραση
Ὃς ἂν τολ­μή­σῃ τύ­πτειν πα­τέ­ρα ἢ μη­τέ­ρα	Όποιος τυχόν τολμήσει να χτυπήσει τον πατέρα του ή τη μητέρα του
ἢ τού­των πα­τέ­ρας ἢ μη­τέ­ρας,	ή τους πατέρες τους ή τις μητέρες τους
πρῶ­τον μὲν ὁ προ­στυγ­χά­νων βο­η­θεί­τω,	ο πρώτος τυχών ας βοηθήσει
καὶ ὁ μὲν μέ­τοι­κος ἢ ξέ­νος βο­η­θῶν κα­λεί­σθω εἰς προ­ε­δρί­αν τῶν       ἀ­γώ­νων,	και, αν βοηθήσει μέτοικος ή ξένος, να καλείται σε τιμητική θέση στους αγώνες,
μὴ βο­η­θή­σας φευ­γέ­τω δὲ ἀ­ει­φυ­γί­αν ἐκ τῆς χώ­ρας·	αν όμως δε βοηθήσει, να απελαύνεται από τη χώρα για όλη του τη ζωή·
ὁ δὲ μὴ μέ­τοι­κος βο­η­θῶν μὲν ἐ­χέ­τω ἔ­παι­νον,	κι αν βοηθήσει κάποιος που δεν είναι μέτοικος, να τον επαινούν,
μὴ βο­η­θῶν δέ, ψό­γον·	αν όμως δε βοηθήσει, να τον κατηγορούν·
δοῦ­λος δὲ βο­η­θή­σας μὲν γι­γνέ­σθω ἐ­λεύ­θε­ρος,	και ο δούλος που θα βοηθήσει, ας απελευθερωθεί,
μὴ βο­η­θή­σας δὲ τυ­πτέ­σθω πλη­γὰς ἑ­κα­τὸν τῇ μά­στι­γι.	αν όχι, να κτυπηθεί με εκατό χτυπήματα με το μαστίγιο.
Ἐ­ὰν δὲ τις ὄ­φλῃ δί­κην αἰ­κί­ας γο­νέ­ων,	Αν κάποιος καταδικαστεί για βιαιοπραγία εναντίον των γονιών του,
πρῶ­τον μὲν φευ­γέ­τω ἀ­ει­φυ­γί­αν ἐξ ἄ­στε­ως εἰς τὴν ἄλ­λην χώ­ραν	πρώτα απ’ όλα να απελαύνεται για πάντα από την πόλη σε άλλη χώρα
καὶ πάν­των ἱ­ε­ρῶν εἱρ­γέ­σθω,	και να αποκλείεται από κάθε ιερή τελετή,
κα­τελ­θὼν δὲ θα­νά­τῳ ζη­μι­ού­σθω.	και, αν γυρίσει από την εξορία, να τιμωρείται με την ποινή του θανάτου.
Ἐ­ὰν δὲ τις ἐ­λεύ­θε­ρος συμφ­ά­γῃ τῷ τοι­ού­τῳ	Κι αν κάποιος ελεύθερος φάει μαζί μ’ αυτόν
ἢ συμ­πί­ῃ ἢ κοι­νω­νή­σῃ τινὰ τοι­αύ­την ἄλ­λην κοι­νω­νί­αν	ή πιει μαζί του ή έχει κάποια άλλη σχέση
ἢ καὶ μό­νον ἐν­τυγ­χά­νων που προ­σά­πτη­ται ἑ­κών,	ή συναντώντας τον κάπου έρθει σε επαφή μαζί του με τη θέλησή του,
μή­τε εἰς ἱ­ε­ρὸν ἔλ­θῃ μη­δὲν μήτ’ εἰς ἀ­γο­ρὰν	ούτε στο ιερό να έλθει ούτε στην αγορά
μήτ’ εἰς πό­λιν ὅ­λως πρό­τε­ρον ἢ κα­θή­ρη­ται.	ούτε γενικά στην πόλη, παρά μόνο αφού εξαγνιστεί.

Πλά­των, Νό­μοι 88 1b-e (δι­α­σκευ­ὴ)

 

Συμπληρωματικά σχόλια για το κείμενο της ενότητας

Οι Νόμοι είναι ένα ογκώδες διαλογικό έργο, στο οποίο εμφανίζονται να συζητούν ο Σπαρ­τιάτης Μέγιλλος, ένας Αθηναίος, και ο Κρητικός Κλεινίας για τη σημασία και τη σπουδαιότητα των νόμων. Στην εξέλιξη του διαλόγου γίνεται αναφορά στη σπαρτιατική και στην κρητική νομοθεσία, στα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια πρότυπη πόλη, στα πολιτικά συ­στήματα, στον ποινικό κώδικα κ.ά. Πολύ πριν από το έργο αυτό είχε γραφεί η περισσότερο θεωρητική Πολιτεία, στην οποία ο Πλάτων παρουσιάζει την, κατά την άποψη του, ιδανική διάρ­θρωση μιας πολιτείας.

βιβλίο του καθηγητή, σελ.78