Αλέκος Σακελλάριος, Η πρώτη μου επιθεώρηση

Ο Αλέκος Σακελλάριος (7 Νοεμβρίου 1913 - 28 Αυγούστου 1991) ήταν θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης. Πηγή της φωτογραφίας: www.sansimera.gr

Στο θέατρο «Περοκέ» ανέβασα την πρώτη με την επιθεώρηση. Την έλεγαν «Σβούρα» και την είχα γράψει σε συνεργασία με τον Μήτσο Βασιλειάδη για το θίασο Σταύρου Ιατρίδη, Αριστείδη Χρυσοχόου, στον οποίο πρωταγωνιστούσε η Φωφώ Λουκά και η Σωτηρία Ιατρίδου. Τη μουσική έχει γράψει ο Κώστας Γιαννίδης και διηύθυνε και την ορχήστρα του θεάτρου «Περοκέ».

Η πρώτη εκτέλεση του Ολυμπιακού Ύμνου

Το εξώφυλλο του Ολυμπιακού Ύμνου, 1896 (πηγή: Wikimedia Commons)

Στο παρακάτω απόσπασμα από τα απομνημονεύματά του ο Κωστής Παλαμάς (1859-1943) αναφέρεται στη σύνθεση και στην πρώτη εκτέλεση του Ολυμπιακού Ύμνου. Επίσης, σημειώνει κάποιες λεπτομέρειες για το παρασκήνιο των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων και για τη γνωριμία του με τον συνθέτη Σπύρο Σαμάρα (1861-1917). Τηρήθηκε η ορθογραφία και η στίξη του πρωτότυπου.

 

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος στον "Νυχτερινό Επισκέπτη" του Άρη Σκιαδόπουλου

Ένα σχόλιο για τη συλλογή "Οι ρεμπέτες του ντουνιά"

1  05΄ 52΄΄ - 1  12΄ 25΄΄

Σ. Α.: Διάβασα σε μία συνέντευξή σας όπου χαρακτηρίζατε ρεμπέτες τον Παπαδιάμαντη, τον Κάφκα και τον Μεγαλέξανδρο. Θα σας παρακαλούσα λοιπόν να δώσετε αυτόν τον ορισμό του ρεμπέτη, έτσι όπως εσείς τον αντιλαμβάνεστε.

Μιχάλης Κακογιάννης, Δεν βλέπαμε τους Τούρκους σαν εχθρούς

Μιχάλης Κακογιάννης (1922–2011). Πηγή της φωτογραφίας: ιστοσελίδα Ιδρύματος Μ. Κακογιάννη

Στις 14 Αυγούστου 1974 η Τουρκία εξαπέλυσε τη δεύτερη εισβολή στην Κύπρο, που είχε ως αποτέλεσμα τη ντε φάκτο διαίρεση του νησιού. Είκοσι χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 1994, ο κύπριος ηθοποιός και σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης (περισσότερες πληροφορίες στο άρθρο της Βικιπαίδειας) έδωσε μια συνέντευξη στη δημοσιογράφο Όλγα Μπακομάρου, στην οποία σχολίασε το Κυπριακό, αναφέρθηκε στην επετειακή εκδήλωση μνήμης που παρουσίασε στο Ηρώδειο για τη μαρτυρική γενέτειρά του και μίλησε γενικά για την πολιτική και την καριέρα του. Η συνέντευξη, που ακολουθεί, δημοσιεύθηκε αρχικά στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία τον Ιούλιο του 1994 και αργότερα στο βιβλίο Όλγα Μπακομάρου, Ωσεί παρόντες, 26 συνεντεύξεις, εκδ. Αρμός. Το κείμενο της συνέντευξης ελήφθη από την τρίτη έκδοση του  βιβλίου (2019), σσ.381-389.

 

73 εικοσιτετράωρα πριν από τον πόλεμο

Το ΒΠ Κ/Δ ΕΛΛΗ στη διάρκεια του μεσοπολέμου. Βυθίστηκε στις 15 Αυγούστου 1940 στην Τήνο, σε ειρηνική περίοδο, από ιταλικό υποβρύχιο. Πηγή: Βικιπαίδεια

Ο τορπιλισμός της Έλλης μέσα από την πένα του σπουδαίου θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη Αλέκου Σακελλάριου.

♦

ΤΑ «ΚΥΒΕΛΕΙΑ» ήταν ένα παλιό κλασικό καφενείο με τους μεγάλους καθρέφτες, τους πέτσινους καναπέδες και τα μαρμάρινα τραπεζάκια, που επάνω τους οι πελάτες έκαναν τους λογαριασμούς τους και ζωγράφιζαν τους επιτελικούς χάρτες του πολέμου, που είχε αρχίσει ήδη στην Ευρώπη.

Γ. Κουμάντος, O άλλος ολυμπιακός μύθος

Ένας από τους μύθους που πέθαναν με τους τελευταίους Oλυμπιακούς Aγώνες είναι ο μύθος της καθαρότητάς τους. Πολλοί υποψιάζονταν ότι κάτι πονηρό συμβαίνει με τις χημικές ουσίες, που βοηθούν στην υπέρβαση των επιδόσεων, αλλά πρόθυμα παραδέχονταν ότι αυτό έχει χαρακτήρα εξαίρεσης, που συχνά, όταν ανακαλυφθεί, επιφέρει κυρώσεις. Tώρα, προπάντων από τις σιωπές και την αμηχανία των αρμοδίων αλλά και από τις προσπάθειες να συγκαλυφθούν τα πάντα σε μια περίπτωση κάπως ιδιαίτερη που παρουσιάστηκε, αρχίζει να γίνεται γενικότερα κατανοητό ότι το ντοπάρισμα είναι μέρος του ολυμπιακού συστήματος, παρ’ ολίγον να πω του ολυμπιακού πνεύματος: χωρίς αυτό, είναι αβέβαιη η πραγματοποίηση νέων ρεκόρ και –κατά συνέπεια– αβέβαιο το ενδιαφέρον του κοινού, των διαφημιστών, των διαφημιζομένων και των κάθε κινήτρου επισήμων χορηγών –η οικονομική βάση των Oλυμπιακών Aγώνων θα γκρεμιζόταν. Tώρα γκρεμίστηκε ο μύθος της καθαρότητας.

Ο Γιώργος Κουμάντος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες

Η παλαίστρα της Ολυμπίας, μέρος αφιερωμένο στην εκπαίδευση των παλαιστών και άλλων αθλητών (πηγή: Βικιπαίδεια)

Στα αποσπάσματα που ακολουθούν ο νομικός Γ. Κουμάντος (1925-2007) αναδεικνύει μερικές αρνητικές πτυχές των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Τα άρθρα είχαν δημοσιευθεί την περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα διεκδικούσε τη διοργάνωση της Ολυμπιάδας του 2004 και είναι παρμένα από το βιβλίο του Θητεία στην ελευθερία, εκδ. Πόλις.

 

Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Αναπαράσταση της Αρχαίας Ολυμπίας (πηγή: Βικιπαίδεια)

 

Ο θεσμός των Ολυμπιακών αγώνων αφύπνιζε την εθνική και πνευματική ενότητα των αρχαίων Ελλήνων. Συνδύαζε την καλλιέργεια του σώματος, του μυαλού και της ψυχής.

 

Το έτος 776 π.Χ. σηματοδοτεί την αφετηρία των Ολυμπιακών Αγώνων, στην αρχαία Ολυμπία, προς τιμήν του θεού Δία. Από τότε, οι αγώνες πραγματοποιούνταν κάθε τέσσερα πλήρη χρόνια, δηλαδή ήταν πεντετηρικοί, την πρώτη πανσέληνο μετά το θερινό ηλιοστάσιο. Μάλιστα, οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τις Ολυμπιάδες ως μονάδα μέτρησης του χρόνου. Ο όρος Ολυμπιάς χρησιμοποιούταν τόσο για τους ίδιους τους αγώνες όσο και για το χρονικό διάστημα από τη λήξη των αγώνων έως την αρχή των επόμενων. Αρχικά, κρατούσαν μία ημέρα αλλά κατέληξαν στις πέντε, καθώς αυξάνονταν τα αθλήματα. Πρώτος ολυμπιονίκης στέφθηκε ο Κόροιβος ο Ηλείος, ο οποίος νίκησε στο μοναδικό - αρχικά - αγώνισμα του σταδίου στα 192 μέτρα.

Deepfake κείμενα

πηγή: Pixabay

 

Τασούλα Καραϊσκάκη, Ασώματες μηχανές παραγωγής ψεύδους

Είναι μια θαυμαστή τεχνολογία που ψυχαγωγεί, δίνει λύσεις στον κινηματογράφο με αλλοιώσεις προσώπων, όμως είναι μαζί και ένα πολιτικό όπλο στα χέρια όσων διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις. Deepfake. Μέσω της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής μάθησης κατασκευάζονται βίντεο ανθρώπων που λένε και κάνουν πράγματα τα οποία δεν έχουν εκστομίσει και δεν έχουν πράξει ποτέ. Τα deepfakes συζητήθηκαν ξανά με τη διάδοση τριών ψεύτικων βίντεο του Τομ Κρουζ, αλλά και μιας κινούμενης εικόνας της Έλλης Λαμπέτη. Το deep nostalgia, παρακλάδι του deepfake, «ζωντανεύει» από μια απλή φωτογραφία πρόσωπα που δεν βρίσκονται πια στη ζωή, όπως η Λαμπέτη. Εμφανίζονται να κινούνται, να νεύουν ή να χαμογελούν, προκαλώντας συγκίνηση – ή ανατριχίλα.