Αρχαία Ελληνικά Α΄ λυκείου (5) - Ξενοφώντας, 2.2.16-23

Ξενοφών, Ελληνικά, Βιβλίο 2, Κεφάλαιο 2, §§ 16-23 

Βασικά σημεία και σύντομος σχολιασμός

§ 16 - 17 Ποιος ήταν ο Θηραμένης; Τι πρότεινε στη συνέλευση των Αθηναίων και ποια τα κίνητρά του;	Θηραμένης: ο ολιγαρχικός πολιτικός πείθει τους Αθηναίους να τον στείλουν ως πρεσβευτή στο Λύσανδρο και κατόπιν στη Σπάρτη, για να διαπραγματευτεί με τους εφόρους το σημαντικό για τους Αθηναίους ζήτημα των μακρών τειχών. Από την αφήγηση φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Θηραμένης δεν είχε σκοπό να διαπραγματευτεί κατά το συμφέρον της Αθήνας, λόγω των φιλολακωνικών του πεποιθήσεων. [δείτε και τα σχόλια στη σ.74 του σχολικού βιβλίου]
§ 18 - 19 Πώς χειρίστηκε ο Λύσανδρος την κατάσταση;	εφόρους: εκλέγονταν πέντε στην αρχαία Σπάρτη από την Απέλλα, τη συνέλευση των πολιτών. Την εποχή που διαδραματίζονται τα γεγονότα η εξουσία τους ήταν απεριόριστη και καμία απόφαση δεν μπορούσε να ληφθεί χωρίς την έγκρισή τους. Γι’ αυτό ο Λύσανδρος παραπέμπει τον Θηραμένη στους εφόρους. Παράλληλα, κερδίζει χρόνο που μετράει σε βάρος των Αθηναίων.
§ 19 - 20 Ποιες απόψεις για την τύχη των Αθηναίων ακούστηκαν στη συνέλευση που έγινε στη Σπάρτη;	Οι σύμμαχοι των Σπαρτιατών (κυρίως οι Κορίνθιοι και οι Θηβαίοι) δείχνουν ωμότητα και μανία εκδίκησης, ζητώντας τον αφανισμό των Αθηναίων αντί για σύναψη ειρήνης.  Οι Σπαρτιάτες, ψυχραιμότεροι, δείχνουν μεγαλοψυχία και σεβασμό απέναντι στους νικημένους: δεν θέλουν την υποδούλωσή τους, γιατί οι Αθηναίοι είναι ομοεθνείς και έδειξαν ηρωισμό κατά τους Περσικούς πολέμους (Πλαταιές, Σαλαμίνα). Οι Σπαρτιάτες δείχνουν επίσης διπλωματικότητα, γιατί η απόφασή τους αναγκάζει τους Αθηναίους να τους χρωστούν ευγνωμοσύνη. Τελικά, οι Λακεδαιμόνιοι ζητούν: (α) κατεδάφιση των τειχών της Αθήνας και του Πειραιά, (β) παράδοση όλων σχεδόν των αθηναϊκών πλοίων, (γ) να επιστρέψουν οι εξόριστοι ολιγαρχικοί Αθηναίοι στην πόλη τους, (δ) να είναι οι Αθηναίοι σύμμαχοί τους και να υπακούν στις αποφάσεις τους.
§ 22 - 23 Πώς αντέδρασαν οι Αθηναίοι, όταν ο Θηραμένης ανακοίνωσε τις σπαρτιατικές προτάσεις;	Οι Αθηναίοι αγωνιούσαν, γιατί η πείνα τους πίεζε και πολλοί είχαν πεθάνει. Λίγοι αντέδρασαν στις προτάσεις των Σπαρτιατών και οι περισσότεροι αποδέχθηκαν τους όρους της ειρήνης, που ήταν βαρείς. Οι εξόριστοι Αθηναίοι ολιγαρχικοί επέστρεψαν και γκρέμισαν τα τείχη. Η κατεδάφιση των τειχών θεωρήθηκε απαλλαγή από την τυραννική αθηναϊκή ηγεμονία.

Οι Σπαρτιάτες χρησιμοποιούσαν το Λάμδα ως σύμβολο της πόλης τους (Λακεδαίμων)

Ετυμολογικά- ομόρριζα- παράγωγα- συνώνυμα
(επιλογή) 
 

§ 16

διατρίβω: τριβή, προσ-, συν-, εν-, δια-τριβή, τρίμμα, τρίφτης, τρίψιμο. 
ἐπιλελοιπέναι < ἐπὶ + λείπω: λοιπός, υπόλοιπος, έλλειψη, έλλειμμα, διάλειμμα, ελλιπής, παραλείπω, αδιάλειπτος.

§ 17

αὐτοκράτωρ < αὐτός + κρατέω, -ῶ (=νικώ): κράτος, κραταιός, επι-, κατα-, συν-, παρακρατώ.

§ 18

φυγάς < φεύγω (πρβλ. φυγή): απο-, δια-, κατα-, προς-, υπεκ-, ξεφεύγω, φυγάς.

§ 19

καλέω, -ῶ: παρα-, συν-, εν-, προσ-, ανα-καλώ, κλήση, κλητήρας, πρόκληση, έγκλημα, επικαλούμαι, επίκληση, παρακάλια. 
σπένδεσθαι < σπένδομαι (= κάνω σπονδή, συνθηκολογώ): σπονδή, άσπονδος, ομόσπονδος, παρασπονδία.

§ 20

εἰργασμένην < ἐργάζομαι: (συν)εργασία, διεργασία, επεξεργασία, εργάτης, εργαστήριο, εργαλείο, ακατέργαστος, εργασιομανία. 

§ 21

δέχεσθαι < δέχομαι: απο-, δια-, κατα-, παρα-, υπο-δέχομαι, δεκτός, απαρά-δεκτος, δεξαμενή, δοχείο.

 

❦